"Okno na świat" to współczesna opowieść o życiu Dagmary i Kamili. Odrzucając toksyczną przeszłość uciekają z małego miasteczka do Gdańska, żeby tu zacząć realizować wymarzone plany zawodowe. Stawiają wszystko na jedną kartę. W młodości bardzo brakowało im wsparcia i zrozumienia u najbliższych, dlatego w dorosłym życiu kierują się przede wszystkim rozumem, nie uczuciami. Czy ten wybór, którego dokonują na pewno jest trafny? To istotne pytanie. Szybko okaże się bowiem, że to zaledwie pięcioletnia dziewczynka przypomni Kamili o tym, co powinno być w jej życiu ważne. Natomiast Dagmara zrozumie, że popełniła zbyt wiele błędów - których być może nie uda się jej już naprawić. Czy zatem dla Kamili i Dagmary nie jest zbyt późno na kolejną szansę, na nowe i lepsze życie? A może właśnie teraz obydwie odkryją właściwe dla siebie drogi i znajdą prawdziwe "okno na świat"?

Można powiedzieć, że jest to „mówiący do nas portret” jednego z najwybitniejszych twórców słynnego krakowskiego kabaretu artystycznego Piwnica pod Baranami, kompozytora, aranżera, kierownika muzycznego i pedagoga. Bohater „portretu” jest autorem muzyki do ponad 350 piosenek i współtwórcą wielkiego repertuaru Ewy Demarczyk, z którą współpracował blisko 20 lat. Jest także kompozytorem muzyki do 260 spektakli w teatrach dramatycznych, w teatrach dla dzieci i młodzieży oraz dla teatru telewizyjnego. „Portret” Andrzeja Zaryckiego pokazuje nam jego wrażliwość, z czego czerpie inspiracje i jaki jest jego kosmos, a przede wszystkim skąd „przychodzi” jego muzyka? Książka jest bogato ilustrowana, wypełnia ją dokumentacja 50-letniej twórczości kompozytora, liczne, nieznane do tej pory zdjęcia z życia prywatnego i artystycznego oraz fotokopie nut, dokumentów, afiszy, listów, a także cytaty z wywiadów prasowych, radiowych i telewizyjnych. Do tego „portretu” swoje szkice dopisują w krótkich wypowiedziach muzycy, poeci, tekściarze, reżyserzy, aktorzy i piosenkarze oraz członkowie rodziny. Każda z tych osób charakteryzuje jakąś ważną cząstkę osobowości twórczej Andrzej Zaryckiego. Anna Dymna, aktorka i filantropka mówi np., że jego muzyka pozwala żyć i łatwiej znosić trudne chwile - wywołuje piękne, a jego życzliwość to lekarstwo na nasze niemoce i zło tego świata. Dlatego przedstawiając tę książkę z pełnym przekonaniem można powtórzyć za Andrzejem Pacułą, że jest to „książka, o człowieku i twórcy, tak wybitnym, że prawie nieobecnym na współczesnym rynku kultury, zajętej schlebianiem gustom bynajmniej nie wyrafinowanym, zwanych „popularnymi”. Dlatego warto ją przeczytać, a raczej posłuchać, co ma do powiedzenia wybitny kompozytor, wielki artysta, człowiek nieśmiały i wrażliwy. Jak wielu z nas…”