Johann Gutenberg, niepokorny, zgryźliwy wynalazca, opracował rewolucyjną - a zdaniem niektórych bluźnierczą - metodę produkcji ksiąg: urządzenie nazwane przez niego prasą drukarską. Fust, który wspiera wynalazcę finansowo, żąda, by Peter został uczniem Gutenberga. Niezadowolony, że musi porzucić prestiżową karierę skryby, Peter staje sie adeptem „najczarniejszej ze sztuk”. W miarę jak poznaje jej tajniki, rośnie jego podziw dla Gutenberga i oddanie, z jakim poświęca się ich śmiałemu przedsięwzięciu: stworzeniu drukowanych kopii Biblii. Jednak gdy nad warsztatem zbiorą się czarne chmury, Peter będzie musiał wybierać pomiędzy dwoma mentorami - hojnym Fustem a kreatywnym, nieprzewidywalnym Gutenbergiem, który zachęca Petera do rozwijania swoich umiejętności. Stojąc pomiędzy geniuszem a kupcem, starym a nowym porządkiem, Peter będzie musiał pracować ramię w ramię z podziwianymi przez siebie ludźmi, by przezwyciężyć piętrzące sie trudności i wygrać starcie, które zmieni bieg historii... oraz nieodwracalnie przeobrazi ich wszystkich.

Rodziców Della Parsonsa do napadu na bank pchnęło błędne myślenie i życiowy pech, ale choć nie byli lekkomyślnymi ludźmi, ich działania w jednej chwili na zawsze zmieniły wyobrażenia piętnastoletniego Della o normalnym życiu. Uniknąwszy umieszczenia w domu opieki dla nieletnich, chłopak wyrusza przez Montanę na spotkanie nieznanego, aby wylądować w obcej sobie Kanadzie w hotelu na prerii, zdany na łaskę gwałtownego i zagadkowego Arthura Remlingera. Wkrótce po przyjeździe Dell odkrywa, że nowy świat skrywa własne mroczne tajemnice, a on sam nie jest jedynym, który pozostawił przeszłość po drugiej stronie granicy.

Książka powstała w oparciu o założenie, że Mona Lisa to postać historyczna - Lisa Gherargini, żona Francesco del Giocondo. Czytelnik poznaje niemal całe życie Lisy - kobiety, która pięć wieków temu urodziła się i żyła we Florencji, urodziła sześcioro dzieci, zmarła mając 63 lata.

Eric Weiner poszukiwał już szczęścia na całym świecie (Geografia szczęścia) oraz flirtował z istotami wyższymi, próbując odnaleźć swojego Boga (Poznam sympatycznego Boga). Tym razem wyrusza w podróż śladami geniuszu, przybywa tam, gdzie żyło wyjątkowo dużo ludzi genialnych, utalentowanych i kreatywnych, i zastanawia się, dlaczego skupiska geniuszu pojawiały się tylko w niektórych miejscach i w konkretnym czasie określanym później mianem „złotego wieku”. Weinera dręczy pytanie „Co wisiało wtedy w powietrzu – i czy da się to zabutelkować?”. Odpowiedzi szuka w przeszłości i w teraźniejszości, w starożytnych Atenach i w Dolinie Krzemowej, w Chinach za czasów panowania dynastii Song i w renesansowej Florencji, w Wiedniu za czasów Mozarta i Freuda, w Edynburgu z okresu oświecenia i w Kalkucie przełomu wieków. By poznać okoliczności powstawania geniuszu i odnaleźć w danych miejscach coś z ich dawnego genius loci – w Atenach rozmawia ze współczesnym Arystotelesem i poznaje starożytne smaki, zapachy i zwyczaje, w chińskim Hangzhou pije herbatę z chryzantemami, która smakuje jak… piękno, we Florencji przekonuje się, czym jest iluzja nieśmiertelności, w Dolinie Krzemowej szuka współczesnych Medyceuszy, w wiedeńskiej kawiarni słucha legend o Klimcie, Freudzie i Trockim, a w hali koncertowej próbuje doświadczyć olśnienia, słuchając utworów Schuberta. W czasie swoich wypraw nabywa też nawyków istotnych dla geniuszy: uczy się sztuki rozproszonej uwagi, demonstruje innym znaczenie ignorancji, układa życie rodzinne według pewnego planu, ale podatnego na przejawy chaosu, udaje głupiego, zadając mnóstwo oczywistych pytań, spaceruje, sprzecza się i śmieje. Eric Weiner – były wieloletni korespondent zagraniczny amerykańskiego National Public Radio – jest autorem bestsellerowych książek Geografia szczęścia oraz Poznam sympatycznego Boga. Filozofujący podróżnik i były malkontent; z niewiadomych przyczyn mieszka w okolicach Waszyngtonu. Weiner jest w równym stopniu filozofem, co podróżnikiem i ekspertem od samorozwoju – a do tego jest przezabawny.

Zabawna opowieść o smutnych sprawach Nancy ma alzheimera, a Eugene znowu ma w życiu jakiś cel - pomóc jej umrzeć. Tak jak jej obiecał niemal pięćdziesiąt lat wcześniej, gdy oboje byli młodymi amerykańskimi studentami, a Nancy przeczuwała już, że będzie cierpieć na tę chorobę, podobnie jak jej mama i babcia. Gdy nadchodzi czas, aby Eugene zabrał Nancy do Coffeeville w stanie Missisipi - idealnego miejsca, gdzie można zakończyć życie, kobieta nieoczekiwanie trafia na oddział zamknięty domu spokojnej starości. By wydostać stamtąd ukochaną, Eugene musi wezwać na pomoc dwóch przyjaciół, którzy mu jeszcze pozostali. Jednym z nich jest jego syn chrzestny, skompromitowany prezenter pogody przeżywający kryzys wieku średniego, a drugim - były snajper wojskowy, który oficjalnie nie żyje od czterdziestu lat. W szaloną podróż wybierają się autokarem, niegdyś skradzionym podczas trasy koncertowej Paulowi McCartneyowi, w towarzystwie małego osieroconego chłopca, który szuka swojej kuzynki. Po drodze ta banda odmieńców wspomina czasy walki z segregacją rasową, roztrząsa problemy wojny i eutanazji, przeżywa rozterki religijne, a przy okazji odkrywa prawdziwe znaczenie miłości, rodziny i przede wszystkim przyjaźni. Wzruszająca, podnosząca na duchu powieść drogi Ostatni bus do Coffeeville to kronika życiorysów, które wypadły ze swoich torów, historia zakończeń i nowych początków, zabawna opowieść o smutnych sprawach.