Człowiek — postrzegany zarówno gatunkowo, jak i osobniczo — jest istotą społeczną, tzn. istotą współżyjącą i współdziałającą z innymi ludźmi, w celu zaspokojenia swoich rozmaitych potrzeb i urzeczywistnienia różnorodnych dążeń. Współżyjąc, a zwłaszcza współdziałając z innymi, ludzie organizują się w różne wspólnoty lub zespoły, w których rozwijają się specjalizacje i podziały pracy, Współdziałanie przybiera zatem coraz bardziej zorganizowaną postać. Człowiek istnieje więc i rozwija się od swego zarania w rozmaitych mniej albo bardziej zorganizowanych strukturach, w których przebywa w miarę swojego rozwoju cywilizacyjnego i które stają się też coraz bardziej złożone, czyli zmieniają się pod względem jakościowym. Człowiek — będąc istotą społeczną — jest więc również istotą zorganizowaną. Horda, ród, szczep, państwo — to przykładowo zróżnicowane postacie organizacji odpowiadające poszczególnym etapom rozwoju cywilizacyjnego ludzi. Biorąc pod uwagę przeobrażenia organizacji kształtujących życie ludzi można powiedzieć, że im wyższy rozwój cywilizacyjny — tym większa ilość organizacji i inna ich jakość. Tak np. ród obejmuje swoim zasięgiem wiele pomniejszych struktur, jakimi są rodziny; szczep zaś jest organizacją bardziej złożoną, obejmującą rody i rodziny; z kolei państwo jest jeszcze bardziej złożoną organizacją obejmującą ludność zamieszkałą na terenie, nad którym sprawuje władzę, czyli skupiającą wiele szczepów, rodów i rodzin. Z pojawieniem się państwa — jako organizacji wszechogarniającej ludzi zamieszkałych na terenie podległym jego władzy — kształtują się społeczeństw, które są bardziej złożonymi i zróżnicowanymi zbiorami niż wcześniej znane wspólnoty utworzonymi nie tylko z tak pierwotnych kategorii społecznych, jak kategorie płci, wieku i zawodu, ale również z takich zbiorów, jakimi są klasy i warstwy społeczne, liczne społeczności lokalne charakteryzujące się swoistymi właściwościami społeczno-gospodarczymi, politycznymi itp,, w których istnieją rozmaite zbiorowości, zbiorowiska i grupy społeczne. W wyniku rozwoju społeczno-gospodarczego organizacja —jaką Jest państwo — staje się coraz bardziej rozbudowana, ulegając procesowi biurokratyzacji, jak na to wskazują dostrzegane różnice występujące między historycznie ukształtowanymi typami państw oraz ich aparatem władzy i administracją. Powoduje to, że inny jest stopień zorganizowania społeczeństwa w państwach preindustrialnych, uprzemysłowionych i postindustrialnych. Wskażmy także na to, że w państwach — obok organizacji pierwotnych ukształtowanych wcześniej, zanim jeszcze pojawiło się państwo, w procesie współżycia ludzi ze sobą, jakimi są np. takie struktury społeczne, jak rodziny czy rody — pojawiają się również różnorodne organizacje wtórne. Są to struktury utworzone dla zaspokojenia rozmaitych i wzrastających potrzeb lub aspiracji grupowych, lokalnych i ogólnospołecznych, jakimi są np. różnorodne agendy państwowe, samorządowe, spółdzielcze, związki wyznaniowe i partie polityczne oraz prywatne stowarzyszenia, zrzeszenia, spółki itp. struktury o charakterze gospodarczym, politycznym, społecznym i kulturalnym. Jeżeli różnorodne, rozwijające się i zmieniające się organizacje są poniekąd warunkiem koniecznym życia i rozwoju człowieka —jako istoty społecznej — to socjologiczna penetracja organizacji jest nie tylko najbardziej merytorycznie uprawniona, ale i celowa. Pozwala ona bowiem na bliższe przyjrzenie się tym wytworom życia społecznego, jakimi są organizacje oraz społecznym uwarunkowaniom usprawniającym albo dezorganizującym ich funkcjonowanie.

W trakcie rozwoju cywilizacyjnego człowieka zmieniał się nakład pracy niezbędny Książka Zarys teorii i metodyki rekreacji ruchowej opisuje biologiczne, psychospołeczne, środowiskowe podstawy rekreacji ruchowej, formy, środki, metody, programowanie, kontrolę rekreacji ruchowej, rekreację ruchową osób o specjalnych potrzebach oraz badania naukowe. do zapewnienia warunków do życia, a zatem i czas, jaki trzeba było poświęcić na tę pracę. Im dłużej trwała praca, tym mniej pozostawało czasu wolnego. Początkowo, gdy istoty jeszcze nie będące ludźmi, żyły w środowisku leśnym, żywiły się głównie pokarmem roślinnym. W otoczeniu było go w bród, jednakże zgromadzenie żywności niezbędnej do zapewnienia odpowiedniej ilości energii było dość czasochłonne. Później wskutek przemian klimatycznych ludzie musieli przenieść się na stepy, gdzie o pokarm roślinny było trudniej. W nowej sytuacji zaczęli więc w większym stopniu wykorzystywać pokarm zwierzęcy. Był on znacznie bardziej skoncentrowanym źródłem energii, dzięki czemu mniej czasu musieli poświęcać na jego zdobywanie. Polowanie było jednak zajęciem niebezpiecznym, wymagającym współdziałania grupy, co w znacznym stopniu przyczyniło się do rozwoju zachowań społecznych, mowy i inteligencji. Życie nie składało się jednak z samego tylko zdobywania pożywienia, a w naturze ludzkiej głęboko tkwiła również potrzeba zabawy. Po trudach tropienia, uśmiercania, transportowania i oprawiania zwierzyny następowało äświęto pełnych brzuchów", połączone z odprężeniem i zabawą po niebezpiecznych łowach, w których nierzadko ginęli również myśliwi

24 kwietnia 1998r. w Górnośląskiej Wyższej Szkole Handlowej w Katowicach odbyła się konferencja naukowa na temat äEdukacja a perspektywy rynku pracy absolwentów w regionie Górnego Śląska". W konferencji wzięło udział około 70 uczestników, wśród których byli między innymi przedstawiciele świata nauki oraz praktycy. Konferencja wzbudziła zainteresowanie mass-mediów. Uczestnicy konferencji udzielili wywiadów prasie, radiu i telewizji. W prezentowanej publikacji przedstawiono główne nurty wypowiedzi uczestników zabierających głos w czasie konferencji, a także złożone w formie pisemnej. Całość została usystematyzowana w układzie tematycznym. Tematy: Absolwenci a rynek pracy. Projekt nowego systemu koordynacji edukacji zawodowej i rynku pracy. Bezrobocie absolwentów jako przejaw dysharmonii pomiędzy systemem edukacji a popytem na pracę. Uwarunkowania rynku pracy absolwentów w województwie katowickim. Edukacja a perspektywy rynku pracy. Niska jakość wykształcenia jako bariera awansu oświatowego. Metodyka analizy pracy: organizacja, procedury, wyniki działań (na przykładzie: Gliwic, Zabrza, Knurowa i Pyskowic]. Bezrobocie i jego wpływ na rozwój lokalnego rynku pracy. Prognozowane kierunki zmian. Edukacja a perspektywy rynku pracy absolwentów w regionie Górnego Śląska. Młodzież wobec skutków modernizacji regionu. Próba diagnozy. Psychologiczna charakterystyka przyczyn i skutków bezrobocia wśród młodzieży. Wpływ dystansu czasowego wobec braku pracy na zachowanie zaradcze młodzieży. Kluby pracy jako forma pomocy bezrobotnej młodzieży. Dojrzałość studentów do podejmowania inżynierskich ról zawodowych. Absolwent - między szkołą a firmą. Młodzież i pracodawcy na lokalnym rynku pracy w Bielsku-Białej - bariery i oczekiwania. Raport z badań. Szansę kadry menadżerskiej i przedsiębiorców Śląska w ramach Unii Europejskiej. Postscriptum. Wnioski końcowe.