Dla spragnionej muzyki publiczności, wszystkie koncerty Najpiękniejszego Festiwalu Świata były jak cudowny eliksir, który rozgrzewał ich festiwalowe, wytęsknione emocje. Wreszcie mogliśmy spotkać się na pięknym polu pod pięknym, słonecznym niebem, które dodatkowo urzekało wszystkich cudownymi zachodami słońca. Niezwykła festiwalowa publiczność jednogłośnie obdarzyła wielkimi brawami każdego z artystów pojawiających się na scenie. To największa wartość Najpiękniejszego Festiwalu Świata wypracowana latami wspólnego bycia, wzajemnego szacunku i ogromnej przyjaźni między artystami a publicznością. Zapowiedź koncertu Kasi Kowalskiej to zapowiedź początku spektaklu, jaki my, organizatorzy, kochamy najbardziej. Publiczność pełna jest oczekiwań po rozgardiaszu, kiedy w czasie przerwy zwija się backline jednego zespołu, aby zastąpić go kolejną ekipą. Kiedy przez scenę przejeżdżają wzmacniacze, perkusje, stojaki z gitarami, a w ogólnej bieganinie ekipy technicznej ja dostaję znak od inspicjenta – możemy! – to ten moment, który ja jeszcze wykorzystuję, aby ciutkę przeciągnąć, bo napięcie rośnie z sekundy na sekundę. Ostatni rzut moich oczu na scenę, jest pusto, tylko ja, mikrofon i te słodkie emocje, bo za moment zapowiem koncert… Kasi Kowalskiej. Nie trzeba nic już więcej mówić. Wraz z publicznością Najpiękniejszego Festiwalu Świata poddaję się magii i dzielę z nimi radość artystki, która z minuty na minutę coraz bardziej oddaje siebie każdej parze oczu tych, którzy pod sceną zachwyceni słuchają jej koncertu. Zróbcie to samo. Od początku do końca. Nie odrywajcie oczu i razem z Kasią bawcie się w jej świecie muzyki i wyobraźni. Jurek Owsiak