"Beskid Mały to dziecko piękne, miłe, powabne i zajmujące, w dobra przyrodzone uposażone, uwagi, poznania i miłości godne, którego jedynym defektem, ściągającym nań niechęć niesłuszną, jest to, że jest niższe wzrostem od innej braci beskidzkiej". Kazimierz Sosnowski Beskid Mały - od zawsze niedoceniany w kręgach turystycznych. Nie posiada wysokich szczytów, skalistych turni, egzotycznych zabytków. Zwykle mijany jest w podróży w Beskid Śląski czy Żywiecki, przytłumiony sławą Baraniej czy Babiej Góry. Istny beskidzki kopciuszek. A jednak potrafi zadziwić stromizną swych stoków, wychodniami skalnymi, malowniczymi zbiornikami wodnymi, a nade wszystko wspaniałymi widokami zarówno na otaczające pasma górskie, jak i leżące u jego stóp pogórze. Przewodnik "Beskid Mały" obejmuje teren wieloboku wyznaczonego przez podgórskie miasta: Bielsko-Białą, Żywiec, Suchą Beskidzką, Wadowice, Andrychów. Zatem obejmuje swym zasięgiem także Czeretniki, czyli Pasmo Pewelskie i Grupę Żurawnicy, które to pasma geografowie najchętniej by widzieli w Beskidzie Makowskim (zwanym przez niektórych Średnim). Inni twierdzą, że Kotlina Rzycka to już Pogórze Śląskie, jeszcze inni w okolicach Mucharza widzieliby nawet Pogórze Wielickie, za to położoną na wschód od Skawy Jaroszowicką Górę włączają do Beskidu Małego. Gdy na dodatek uświadomimy sobie, że geologia traktuje Beskid Mały i Śląski jako całość, to już śmiało możemy powtórzyć za Sokratesem: Wiem, że NIC nie wiem. Autor zajął tedy stanowisko pragmatyczne i uznał za Beskid Mały obszar, nazywany tak przez turystów, rozpościerający się między dolinami Białej i Skawy i położony na północ od linii kolejowej Żywiec - Sucha.