Powieść „Wszystkie nasze imiona” opowiada o dojrzewaniu dwóch młodych mężczyzn dokonującym się w trakcie burzliwej rewolucji w jednym z afrykańskich państw. Opuszczając bezpieczne zacisze uniwersyteckiego kampusu, zostają wciągnięci w wir niepokojących wydarzeń. Kiedy granica między idealizmem a przemocą coraz bardziej się zaciera, losy bohaterów się rozdzielają – jeden naraża się na skrajne niebezpieczeństwo, angażując się bez reszty w wojenne działania, drugi znajduje schronienie na obczyźnie, w małym miasteczku na amerykańskim Środkowym Zachodzie. Tam, podając się za studenta, który przybył do USA w ramach wymiany, zakochuje się w pracownicy społecznej i wtapia się w małomiasteczkową społeczność. Lecz na sielankę kładą się cieniem tajemnice jego przeszłości: czyny, jakie popełnił, i zadanie, którego nie doprowadził do końca. Nade wszystko zaś prześladują go wspomnienia ukochanego druha, z którym rozstał się w Afryce, charyzmatycznego przywódcy, który najpierw pchnął go w sam środek rewolucyjnej walki, a później poświęcił wszystko, aby zapewnić mu wolność. „Wszystkie nasze imiona” zachwyca wizją i językową maestrią. Wywodząc się z wielkiej tradycji prozy Naipula, Greene’a i Achebe, Mengestu daje nam powieść polityczną, która jest zarazem urzekającym przedstawieniem miłości i łaski, samostanowienia, oraz imion, jakie nam nadano, i imion, jakie zyskaliśmy. Mengestu przedstawia zderzenie kultur z niepokojącą przenikliwością... Barwnie odmalowuje pejzaże, lecz skupia się na bohaterach – Isaaku, rozczarowanym wizjonerze; Isaaku, tajemniczym uchodźcy; Helen, wrażliwej kochance, bohaterach uwikłanych w splot powiązań i rozstań, oddania i porzucenia, nadziei i zawodu. „Publishers Weekly”.